[95] "Ostatni strzał" - Daniel Older

Po książkę ,,Ostatni strzał" postanowiłem sięgnąć z bardzo prostego powodu: jestem wielkim fanem „Star Wars”, a co za tym idzie uwielbiam postać Hana Solo. Z racji tego, że to właśnie przyjaźń tego ostatniego z Landem jest jednym z głównych wątków całej powieści, pozycja zdawała się mi niezmiernie interesująca. Postanowiłem więc dać jej szansę, co z tego wyszło?

Książka autorstwa Daniela Oldera opisuje trzy okresy z życia bohaterów, o których była mowa wyżej. Pierwszy z nich tyczy się czasów, kiedy właścicielem Sokoła Millenium był Lando Calrissian. Następnie śledzimy losy statku, który w końcu trafił w ręce Hana Solo. Na końcu mamy też wgląd w to, co działo się po bitwie o Endor. Dawno temu tajemniczy przekaźnik o nieznanej sile był jednym z najniebezpieczniejszych sekretów galaktyki. Wielu próbowało go zdobyć – i Lando Calrissian ze swoim droidem L3-37, i Han Solo z Chewbacką. Jednak twórca urządzenia, okryty złą sławą – Fyzen Gor, skutecznie strzegł swojej tajemnicy. Mijają lata i Han zdążył już zapomnieć o szalonym wynalazcy. Teraz próbuje odnaleźć się w roli męża i ojca. Również Lando zastanawia się, czyby nie pójść w ślady przyjaciela i się nie ustatkować. Jednak Fyzen Gor nadal chce wykorzystać groźne urządzenie, by na zawsze odmienić galaktykę. Han i Lando muszą go więc powstrzymać.

Kreacja głównego bohatera również zasługuje na uwagę. Bardzo podoba mi się to, że poznajemy Hana w trzech rolach: ojca, męża i przyjaciela. Wszystkie są dla niego ogromnie ważne i stara się je ze sobą pogodzić, jednak nie zawsze mu się to udaje. Według Solo nie jest dość dobrym tatą dla Bena, ponieważ czasami postępuje zbyt lekkomyślnie w kwestii wychowania dziecka. Leia jednak usprawiedliwia to tym, że Solo w dzieciństwie nie miał z kogo brać przykładu, jest mu więc ciężko samemu nim być dla rosnącego malca. Han bardzo kocha księżniczkę i stara się być dla niej podporą. Liczy się z jej zdaniem, ale niejednokrotnie boi się jej sprzeciwić, co czyni z niego w moich oczach pantoflarza. Jako przyjaciel jest  bardzo wierny w stosunku do Lando. Z tego powodu ma ogromne wyrzuty sumienia, że to przez niego przyjaciel ma kłopoty. Postanawia mu więc pomóc, nie mówiąc o tym Lei, jednak księżniczka sama domyśla się prawdy.

Jednym z ogromnych plusów powieści jest to, że możemy obserwować jak rozwijała się Nowa Republika po upadku Imperium. Dowiadujemy się również jak zmienili się poszczególni bohaterowie. Nie brak jest w niej również przedstawicieli różnych ras - również nowych. Bardzo urzekła mnie ,,postać" - jeżeli tak można nazwać droida L3. Ma ona nietypową osobowość, chce bowiem walczyć o prawa swojego rodzaju. Pragnie dla nich wolności. Nie liczyła się ze zdaniem innych - czytamy : ,, [...] jednak L3 najwyraźniej miała za nic, co kto sobie o niej pomyśli". Jednak sam Lando bardzo ją sobie ceni.

To, co najbardziej nie podobało mi się w książce to samo przedstawienie głównego złego charakteru. Często jego decyzje były niezrozumiałe i ,,szalone", przez co nie miały sensu.  Najbardziej nie mogłem zdzierżyć przemiany Fyzena, która trwała bardzo krótko. Mógłbym ją porównać do przemiany Anakina w ,,Zemście Sithów" , jednak tu rozumiałem, dlaczego Skywalker przeszedł na ciemną stronę, natomiast powodów przemiany Gora w ogóle nie jestem w stanie pojąć. 

Podsumowując, polecam przeczytać powieść ,,Ostatni strzał" każdemu bez względu czy jest fanem sagi „Gwiezdnych wojen” czy też nie. Książka stanowi idealne źródło wiedzy na temat tego, co działo się po bitwie o Endor, a także bliżej pokazuje nam relacje między Hanem a jego otoczeniem oraz to jak się odnajduje w różnych rolach życiowych. Również sposób przedstawienia związku Solo i Lei zasługuje na podziw. Ponadto to jak Leia potrafi rozpracować Hana jest momentami zabawne. Po przeczytaniu tej książki mam ochotę obejrzeć całą sagę Gwiezdnych wojen od początku, co samo w sobie świadczy o świetności tego tytułu.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Uroboros.

GOŚCINNIE: MICHAŁ