[4] "Idealna" - Magda Stachula

Idealna to debiut polskiej pisarki Magdy Stachuli. Te pozycję znalazłam kilka dni temu w dziale z książkami w Biedronce i zachęcona opisem na tyle okładki postanowiłam ją przeczytać. Dodatkowo przekonały mnie do niej pochlebne opinie i recenzje zamieszczone na innych blogach. Niestety muszę przyznać, że nie należę do osób, których serce podbiła ta powieść.

Książka ma czterech głównych bohaterów: Anitę, Adama, Eryka i Martę. Pierwsza z kobiet od ponad dwóch lat bezskutecznie stara się o dziecko. Jej bezpłodność wywołuje w niej skrajne emocje i depresję oraz do niepoznania zmienia jej charakter. Niegdyś inteligentną, piękną, zabawną, pomysłową, można wręcz rzec idealną, kobietę, zastępuje rozchwiana emocjonalnie histeryczka, z którą trudno wytrzymać. Boi się wychodzić z domu, a jej uzależnieniem jej podglądanie ludzi za pomocą kamer miejskich. Jej stan pogarszają też dziwne wydarzenia, takie jak znajdowanie nienależących do niej przedmiotów w jej mieszkaniu.

Adam jest mężem Anity. On też przeżywa to, iż może nigdy nie zostać ojcem, ale akceptuje ten fakt. W przeciwieństwie do kobiety widzi plusy bezdzietności. Jednak nie umie przekonać do swoich poglądów żony, z którą coraz trudniej mu wytrzymać w jednym domu. Jak najwięcej czasu stara się więc spędzać poza nim. 

Marta i Eryk to bohaterowie, którzy zdawać by się mogło nie mają początkowo żadnego wpływu na fabułę. Nic bardziej mylnego. To właśnie kobieta determinuje całą akcję, prowokuje wydarzenie rozgrywające się w powieści. Eryk natomiast ma duży wpływ na jej zakończenie, chociaż jest to raczej bohater marginalny, bez którego książka też mogłaby istnieć.

Na początku akcja dłużyła się, nic ciekawego się w niej nie działo. Miałam wręcz wrażenie, że zamiast świetnego psychologicznego thrillera, jak czytałam w innych recenzjach, dostałam romans obyczajowy. Brnęłam jednak dalej i musze przyznać, że mimo iż czasami miałam ochotę odłożyć powieść, coś mi na to nie pozwalało. Z czasem zaczęło się dziać dużo intrygujących rzeczy, zachęcających do dalszego czytania.

Kiedy już zaczynałam przekonywać się do książki, strasznie się rozczarowałam. Winę za to w większości ponosi zakończenie, którego w ogóle nie kupuję. Cały czas szykowałam się na zaskakujący zwrot akcji, coś niespodziewanego, zastanawiałam się, jak bohaterowie wybrną z zaistniałej sytuacji i… nic. Owszem zwrot akcji był, ale słaby. Miałam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu, jak wybawić postaci z opresji, więc poszła na skróty i załatwiła sprawę tak, jak załatwiła.

Sama kreacja bohaterów też nie do końca mnie przekonała. O ile postaci kobiet naprawdę dobrze się prezentowały, o tyle reszta pozostawiła u mnie niedosyt. Pewne ich zachowania i przemyślenia według mnie były zupełnie nierealistyczne. Szczególnie widoczne było to u Eryka w zakończeniu powieści. Nie chcę tutaj zbytnio spojlerować, więc powiem jedynie, że po tym, co zrobił, powinien odczuwać jakieś emocje, a zachowywał się tak, jakby nic się nie stało.

Idealną czytało się bardzo szybko i  momentami naprawdę potrafiła zaciekawić, jednak pozostawia wiele do życzenia. Nie spodobała mi się, ale nie uważam czasu poświęconego jej za zmarnowany. Myślę, że inni mogliby odnaleźć się w tej powieści, co mi się niestety nie udało.

Chętnie poznam Wasze opinię na temat tejże książki. Was też zawiodła, czy też wręcz przeciwnie?