[335] "Zaginiona flota. Nieustraszony" Jack Campbell

 

Jakiś czas temu miałam przyjemność przeczytać pierwszy tom „Zaginionej floty” autorstwa Jacka Campbella. Szalenie ciekawiło mnie, jak potoczą się losy głównego bohatera, którego zdążyłam bardzo polubić. Na szczęście nie musiałam długo czekać na kontynuację i dość szybko w moje ręce trafił „Nieustraszony”. Czy i on mi się spodobał?

Kosmiczna wyprawa trwa. Siły Syndykatu konsekwentnie podążają za flotą dowodzoną przez legendarnego bohatera wojennego, który wrócił do żywych po 100 latach hibernacji – Johna „Black Jacka” Gearego. Wszyscy są już wyczerpani niekończącą się podróżą, a emocje zaczynają sięgać zenitu. W sercach podwładnych budzi się bunt wobec pozornie szalonych planów Gearego. Czy mężczyźnie uda się uspokoić nastroje i zaprowadzić swoją flotę do domu?

Książka jeszcze dobitniej niż pierwszy tom pokazuje, do czego prowadzi upadek tradycji i obyczajów. Dowódcy są nieskoordynowani, brak im dyscypliny i cierpliwości. Ich bitwy polegają na agresywnym ataku i jeszcze agresywniejszej obronie. Zapomnieli już, co to strategia i brakuje im sprytu. Dlatego właśnie pojawienie się Black Jacka może doprowadzić ich albo do zwycięstwa, albo do druzgocącej klęski. Jego plan działania może bowiem zaskoczyć Syndykat, który nie spodziewa się zmienionej taktyki ze strony floty. Jednak sceptycyzm i brak poszanowania rozkazów podwładnych Gearego może wszystko zrujnować. Mężczyzna stoi więc nad niewyobrażalnie trudnym zadaniem i sam nie wie, czy mu sprosta.

Obserwowanie jak Black Jack radzi sobie z coraz bardziej zdenerwowanymi podwładnymi jest niesamowicie intrygujące. Głównodowodzący udowadnia, że potrafi analizować ludzkie nastroje i przewidzieć działania, jakie ci podejmą. Ma bardzo analityczny umysł i nie brak mu inteligencji, sprytu i stanowczości. Stara się być opanowany i konsekwentny, co ma ogromny wpływ na niektórych dowódców. Nie jest jednak idealny i nie wszystko jest w stanie przewidzieć. Bardzo mi się podobało to, że autor stworzył prawdziwego człowieka z krwi i kości, a nie wyidealizowany obraz bohatera. Potknięcia Black Jacka nie odbierają mu splendoru, sprawiają jedynie, że staje się on nam bliższy, bo wydaje się bardziej realny i ludzki. Jego kreacja to jedna z najlepszych, jakie dotąd spotkałam.

Fabuła jest chyba jeszcze bardziej ciekawa niż w pierwszej części, a akcja zdecydowanie przyspiesza. Rozwijają się poszczególne wątki rozpoczęte w poprzednim tomie i niektóre powoli wydają się ze sobą łączyć. Poznajemy także lepiej innych, drugoplanowych bohaterów, chociażby Victorię Rione, będącą współprezydentem Republiki Callos oraz członkinią Senatu. W „Nieulękłym” postać ta mnie intrygowała i wzbudzała mieszane uczucia. Sama nie wiedziałam, co myśleć o tej kobiecie. Powoli moje zdanie o niej krystalizuje się, chociaż nadal nie potrafię jednoznacznie jej ocenić.

Ponadto w historii pojawia się wątek romantyczny. Szczerze mówiąc, strasznie mi do niej nie pasował. Nie twierdzę, że motyw został źle poprowadzony, bo w sumie nie mam większych zastrzeżeń co do tego. Nie mniej kiedy już wciągniemy się w kosmiczną i w pewnym sensie psychologiczną batalią, czytanie o miłości nieco ostudza emocje i mnie osobiście nieco irytowało. Być może przestanie mi to przeszkadzać w późniejszych tomach, na razie jednak wolałabym, żeby nie było w tej powieści wątku romantyczmego.

„Nieustraszony” to doskonała kontynuacja przygód Black Jacka i myślę, że nieco podniosła poprzeczkę autorowi. Czyta się ją szybko i przyjemnie, dzięki czemu idealnie nadaje się na jesienne, deszczowe wieczory. Jeśli jeszcze nie znacie serii, to serdecznie Wam ją polecam i mam nadzieję, że spodoba się Wam tak samo mocno, jak mnie.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Fabryka Słów.

Sara