[121] "Ucieczka z Krainy Czarów. Prawdziwa historia Królowej Kier" - Elisa Puricelli Guerra

Ostatnio zaobserwowałam na rynku wydawniczym tendencję do tworzenia historii na bazie dobrze znanych nam baśni czy bajek. Prawdę mówiąc, bardzo mi się ta nowa moda spodobała, gdyż dzięki niej bez problemu mogę przenieść się do czasów dzieciństwa oraz beztroskich nocy spędzonych na czytaniu czy oglądaniu przeróżnych magicznych opowieści. Chętnie więc sięgam po tego typu powieści, a w związku z tym na moim blogu przeczytać można o nowej historii Roszpunki, Kopciuszka, Belli, a teraz przyszedł czas na historię osadzoną w Krainie Czarów!

Przyszłość trzynastoletniej przyszłej Królowej nie wydaje się być kolorowa. Dziewczynka ma wyjść za mąż i objąć rządy nad Królestwem, jednak nie takie są jej marzenia. Nastolatka chce opuścić rodzinne strony i podróżować, bowiem czuje, że jeszcze nie znalazła swojego miejsca na świecie. Pewnego dnia, czytając książkę, odkrywa, że Czas to człowiek, decydujący o losie każdego z nas. Postanawia więc go odnaleźć i przekonać, by odmienił jej przeznaczenie i zatrzymał wskazówki zegara, by nigdy nie została budzącą postrach Królową Kier.

Nigdy nie lubiłam władczyni Krainy Czarów. Nie chodzi tutaj o to, że była czarnym charakterem, bo do wielu antagonistów pałam sympatią. Jednak w Królowej Kier nie mogłam znaleźć ani jednej cechy, która by mnie od niej nie odpychała. Zawsze postrzegałam ją jako socjopatkę z zaburzeniami psychicznymi. Jednak „Ucieczka z Krainy Czarów” kreuje zupełnie inny obraz tej osoby. Ma on wiele z nią wspólnego, dzięki czemu nie trudno wyobrazić sobie, że to ta sama postać, jednak jednocześnie jest przedstawiony dużo bardziej realnie. Poznajemy bowiem podłoże, które mogło doprowadzić do zmian na psychice przyszłej Królowej. Obserwujemy subtelne zmiany w niej zachodzące i zaczynamy rozumieć pobudki, jakie nią kierują. To wszystko sprawia, że postać staje się bardziej ludzka i intrygująca. Ponadto bardzo specyficzne w tej postaci jest to, że nie poznajemy jej imienia. Cały czas używane jest co do niej określenie „przyszła Królowa”. Sprawia to dziwne wrażenie, bowiem cała historia opiera się na tym, że dziewczynka robi wszystko, by nie stać się znienawidzoną Królową, a mimo to cały czas jest nazywana w ten sposób, jakby jej przyszłości nie dało się już zmienić. Muszę przyznać, że jest to bardzo ciekawy zabieg ze strony Elisy Guerry.

Oryginalna historia osadzona w Krainie Czarów, szczerze mówiąc, nigdy nie przypadła mi do gustu. Zawsze uważałam ja za zbyt odrealnioną i często pozbawioną sensu. Ta powieść jest jednak zupełnie inna. Niby osadzona w bardzo podobnym klimacie, jednak sprawiająca wrażenie o wiele „normalniejszej”, sensowniejszej. Wszystko w niej bowiem miało logiczny, przyczynowo - skutkowy ciąg, co bardzo mi się podobało. Bez problemu można zrozumieć całą historię oraz ukryte znaczenie, jakie ze sobą niesie. Właśnie dlatego spodobała mi się dużo bardziej niż oryginał, na którym bazuje.

Wbrew pozorom „Ucieczka z Krainy Czarów” wcale nie jest skierowana tylko i wyłącznie do najmłodszych czytelników. Powieść bowiem fascynuje i na pewno zaciekawi także tych dużo starszych. Ponadto zawiera w sobie ponadczasowe prawdy i zwraca uwagę na uniwersalne wartości, przez co jest cenną lekturą dla osób w każdym wieku. Mało tego jest wspaniałym powrotem do dzieciństwa, w którym na pewno znalazło się miejsce na „Alicję w Krainie Czarów”. Z tych względów gorąco polecam Wam lekturę powieści Elisy Guerry i mam nadzieję, że zarówno Wy, jak i najmłodsi z waszego otoczenia będziecie zadowoleni i dacie się pochłonąć tej niesamowitej historii. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Akapit Press. 

Sara