[52][53] - "Oskarżyciel" / "Niewinna" - Whitney G.

Pierwszą książką Whitney G., jaką przeczytałam, była „Turbulencja”. Zachwyciła mnie ona ciętym językiem bohaterów oraz ciekawym poprowadzeniem akcji. Nic więc dziwnego, że kiedy pojawiła się informacja, że Wydawnictwo Kobiece uraczy nas kolejnymi powieściami tej autorki, natychmiast zapragnęłam je mieć. Czy utrzymały poziom swojej poprzedniczki? Przeczytajcie sami!

Andrew Hamilton to przystojny prawnik, o którym śni nie jedna kobieta. On jednak nie interesuję się stałymi związkami i zawsze kieruje się zasadą jedna dziewczyna – jedna noc. Jest jednak gotowy złamać tę regułę dla tajemniczej Alyssy, internetowej znajomości, z którą nieoczekiwanie połączyła go platoniczna przyjaźń.  Kobieta wzbrania się jednak przed spotkaniem twarzą w twarz i od pół roku utrzymuje go na dystans. Wie bowiem, że mężczyzna nie wybacza jednej rzeczy – kłamstwa – a ona łgała od samego początku ich znajomości… Co jednak jeśli złośliwy los postanowi spleść ich drogi i nieoczekiwanie dojdzie do ich spotkania?

Muszę przyznać, że doznałam ogromnego szoku, kiedy na Instagramie wydawnictwa zobaczyłam zdjęcie przedstawiające obie książki, które okazały się prawdziwymi chudzinkami! Łącznie mają bowiem nieco ponad dwieście pięćdziesiąt stron. To naprawdę niewiele w porównaniu z dość grubą „Turbulencją”. Postanowiłam jednak nie zrażać się tym i mimo wszystko przeczytać obie książeczki, co nawiasem mówiąc zajęło mi bardzo niewiele czasu.

„Myślę, że czasami trzeba skłamać, a czasami zataić prawdę. Jednoznaczny wyrok wydają ci, którzy potrafią odróżnić jedno od drugiego.”

Na początek chciałabym zwrócić uwagę na to, że jeśli chodzi o kreację bohaterów, to i ty razem autorka stanęła na wysokości zadania i stworzyła postacie z krwi i kości. Zarówno Andrew jak i Alyssa to osoby z charakterem, niepozwalające się nie lubić. On jest nieco oschły, ma ciężki charakter i bywa kąśliwy. Jest dobry w tym co robi, zawsze znajdzie jakąś ciętą ripostę czy też za każdym razem ma na wszystko odpowiedź. Ona natomiast to kobieta z pasją, pragnąca jednocześnie pogodzić swoje hobby z wymaganiami rodziców. Zabawna, zdolna i bystra to słowa, którymi można by ją bez wątpienia opisać.  Zdecydowanie podoba mi się taka kreacja bohaterów i ich charakterów. Dzięki temu są wyraziści, a ich potyczki słowne momentami mogą naprawdę rozśmieszyć.

„ – [...] A jeśli nie chcę się z tobą spotkać, bo jestem brzydka?[...]

– Przeleciałbym cię po ciemku.

– Ja walę przy świetle.

– No to założyłabyś na głowę papierową torbę.

[...]”

Co do akcji, jest ona bardzo jednotorowa i mało skomplikowana. Nie wiem, dlaczego autorka skusiła się na tak krótkie książki – w moim odczuciu niemal opowiadania – ale zdecydowanie historia wyglądałaby lepiej, gdyby wszystko bardziej w niej rozwinąć. Pomysł na fabułę jest bardzo dobry i ciekawy, ale mimo to zabrakło w niej pogłębienia niektórych spraw. Czuć w powieściach to, że wszystko dzieje się nieco za szybko, przez co momentami historia wydawała się mi niedopracowana czy absurdalna. Na przykład wątek z zakochaną asystentką czy też sam fakt, iż bohaterowie przy pierwszym spotkaniu nie rozpoznali się po głosie, mimo że rozmawiali ze sobą telefonicznie przez pół roku, wydawały się dość dziwne. Niemniej jednak momentami książki potrafiły zaskoczyć, czy też zaintrygować, przez co bardzo dużo zyskały w moich oczach i wynagrodziły mi tym samym drobne mankamenty.

Książki niewątpliwie dostarczył mi rozrywki na czas ich czytania i poprawiły mój humor. Jeżeli więc potrzeba Wam przyjemnej, niewymagającej od Was zbyt wiele myślenia lektury na wieczór, to dwa pierwsze tomy „Domniemania niewinności” mogą okazać się miłą odskocznią od codzienności i dać Wam to, czego chcecie. Osobiście bardzo cieszę się, że te powieści do mnie trafiły i wyczekuję z niecierpliwością kolejnej części.

Za możliwość przeczytania książek dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.