[31] "Mit primum non nocere" - Radosław Rutkowski

Pewnie wielu z Was traktuje wizyty u lekarzy jako zło konieczne i jeżeli może to unika ich jak ognia. Są jednak sytuacje, w których bez doktora się nie obejdzie, więc chcąc nie chcąc trzeba się do niego udać. Tak więc kiedy już zdobędziemy termin wizyty, musimy swoje odczekać, aż w końcu przychodzi czas stawienia się na miejsce. I dopiero wówczas zaczyna się zabawa…

Bohaterowi książki Radosława Rutkowskiego cudem udało się zdobyć termin wizyty w przychodni między jednym a drugim pacjentem. Przychodzi więc do poczekalni. Przed drzwiami gabinetu lekarza widzi kolejkę, w której musi się odnaleźć. Wbrew pozorom nie jest to takie łatwe, w końcu jednak wszyscy dochodzą do porozumienia. Wówczas naszemu bohaterowi pozostaje jedynie czekać. Myślicie, że będzie mu się nudzić? Ależ skąd!

Książka Radosława Rutkowskiego – „Mit primum non nocere” – jest bardzo krótka, w zasadzie można by powiedzieć, że to opowiadanie. Liczy dokładnie sto trzy strony, jednak zawiera pełen obraz tego, co czeka biednego nieszczęśnika, który ośmieli się zachorować i iść do lekarza. Ukazuje bowiem prawdę na temat ludzkiej natury, która w tym przypadku objawiła się w pełnej krasie w poczekalni u lekarza.

„W moim bloku zdarzyło się ostatnio, że ktoś milicję wezwał, bo do późna balowali. Milicję wezwał. To się pewnie zdziwił, że policja przyjechała.”

W historii mamy całą galerię rozmaitych postaci. Możemy je dość dobrze poznać, dzięki głównemu bohaterowi, który okazuje się doskonałym obserwatorem. To on definiuje dane postaci, uzmysławia nam, co złego jest w ich zachowaniu, relacjonuje przebieg wydarzeń. Odgrywa więc rolę błyskotliwego i momentami złośliwego narratora. W ironiczny sposób opowiada, co dzieje się w danej chwili, często używając wyolbrzymionych porównań idealnie pasujących do sytuacji. Przykładowo zestawia ze sobą konflikt o kolejność wchodzenia do gabinetu z wojenną potyczką. Trzeba przyznać, że jest to zabieg bardzo udany, bo oprócz tego, że wprowadza do opowieści nieco humoru, ukazuje również bezsensowność niektórych ludzkich zachowań. Często bowiem zdarza się, że w poczekalni u doktora zostaje wszczęta awantura o numerki i godziny, a wszystkie zaangażowane strony kłócą się tak zażarcie, jakby nie było w życiu niczego bardziej wartego zachodu. Tak więc na nieco ponad stu stronach mamy do czynienia z konfliktem pokoleń, hipokryzją, dyskusjami na temat wiary czy też brakiem szacunku do drugiego człowieka albo debatami politycznymi.

„Zdałem sobie sprawę, że przez ostatnie półtorej godziny zdążyłem stanąć w obronie honoru młodzieży, uczestniczyłem w poglądowej lekcji demokracji, sam wykazałem skłonności dyktatorskie, rzucając rękawicę posiadaczce złotej karty, odbyłem dogmatyczną dyskusję o Stwórcy i jego roli w naszym życiu, uczestniczyłem w wykładzie socjologii i spiskologii, byłem świadkiem pojedynku szachowego, rewolwerowego i zapaśniczego, a tego ostatniego zupełnie niechcący stałem się uczestnikiem.”

Radosław Rutkowski pisze lekko, z humorem i dużą dozą ironii, przez co całą historię czyta się bardzo szybko i z uśmiechem na ustach. „Mit primum non nocere” ukazuje rzeczywistość taką, jaką jest naprawdę, jednak w zabawny, czasami uszczypliwy sposób. Uświadamia nam  przez to naszą narodową mentalność, absurdalność pewnych zachowań oraz sprawia, że zaczynamy się zastanawiać, dokąd ten świat zmierza. W końcu jeżeli zwykła wizyta u lekarza to walka o przetrwanie, to chyba coś jest nie tak.

Serdecznie polecam twórczość wspomnianego autora wszystkim, którzy pragną zrelaksować się wieczorem z zabawną lekturą. Jestem pewna, że tak jak mi, i Wam poprawi ona humor i zapewni chwilę relaksu.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorowi. 

Autor zgodził się przeznaczyć dla Was dodatkowy egzemplarz, więc wszystkich zainteresowanych "Mit primum non nocere" zapraszam na mój fanpage (link), gdzie znajdziecie konkurs z tą książką.