[741] ,,Brudne pranie. ADHD u dorosłych i jak sobie z tym radzić” – Roxanne Emery, Richard Pink

 

Patrząc na tę książkę od razu widać początek tytułu, czyli ,,Brudne pranie”, co od razu mnie zaintrygowało. Oczywiście bardzo szybko doczytałam, że w środku znajdę głównie informacje na temat ADHD, ale domyślałam się, że sposób ich przekazania będzie dość intrygujący. Autorzy stali się sławni na platformie tik tok, gdzie opublikowali zabawny filmik nawiązujący właśnie do choroby Roxanne Emery. Miałam już okazję czytać książkę o ADHD, jednak podejmowały one tę kwestię z bardziej naukowego punktu widzenia, a ta pozycja miała być jej całkowitą odwrotnością i po prostu musiałam ją mieć. Uwielbiam książki, których autorzy opisują własne doświadczenia, ponieważ są one bardziej przystępne i dodatkowo emocjonalne.

Książka ta nie jest długa, ale w pewnym sensie jest to jej zaletą. Autorzy poruszają kilka tematów i piszą naprawdę prosto, ale też konkretnie i rzeczowo. Nie rozwlekają konkretnych wątków, po prostu przekazują informacje, komentują je, ale też dają rady czytelnikom. Ich historia jest wyjątkowa, ponieważ autorka o swojej chorobie dowiedziała się, gdy była już dorosła i wiele wycierpiała nie będąc zdiagnozowaną. Tę kwestię również poruszono na początku tej książki, ponieważ jest bardzo ważna i potrzebna do zrozumienia ciągu dalszego.

Autorzy na pewno mieli konkretny zamysł na tę książkę i każdy rozdział jest w tym samym stylu. Konkretny fragment porusza jakiś temat, opisuje cechę, którą posiada Roxanne, a która bez wątpienia jest obca dla zdrowego człowieka. W tej kwestii wypowiada się zarówno sama autorka, ale też jej partner. On stara się pokazać, że można normalnie żyć z osobą mającą ADHD, jednak trzeba wykazać się zrozumieniem, wsparciem i cierpliwością. Na swoim przykładzie udowadnia, że dzięki odpowiedniemu podejściu można pomóc wypracować chorej osobie ,,normalne” nawyki, które poprawią nie tylko jej jakość życia, ale też wszystkich najbliższych.

Mi naprawdę zaimponowało podejście Richarda, ponieważ zaczął się spotykać z Roxanne, gdy jeszcze nie miała diagnozy, a mimo wszystko nie zrezygnował z tej znajomości. Odniosłam wrażenie, że swoje fragmenty w tej książce pisał szczerze, nie ubarwiał rzeczywistości, nie spłycał tematu. On po prostu udowodnił, że osoby z ADHD również zasługują na miłość, wyrozumiałość i wsparcie osób, które nie są ich rodzinami.

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że ADHD jest chorobą, która daje różne objawy i każdy zachowuje się inaczej. Wydaje mi się jednak, że same rozdziały są dość uniwersalne i ogólne, więc można je odnieść także do innych osób. Autorzy zaczynają od ogółu, a dopiero później przechodzą do szczegółów i opisywania konkretnych przykładów z ich życia. Można powiedzieć, że książka ta zawiera wymiar edukacyjny, a także indywidualny. Mi to się naprawdę spodobało, zwłaszcza, że całość jest naprawdę zwięzła i konkretna.

,,Brudne pranie. ADHD u dorosłych i jak sobie z tym radzić” to książka, którą czytało mi się szybko, przyjemnie, momentami nawet z uśmieszkiem na twarzy, ponieważ autorzy wpletli w treść trochę humoru. Bez wątpienia zostałam zaskoczona, ponieważ spodziewałam się czegoś innego, bardziej poważnego, jednak taka luźna forma zdecydowanie bardziej mi odpowiadała. To krótka pozycja, która każdemu pozwoli zaznajomić się z najważniejszymi problemami osób z ADHD, umożliwia ona również poznanie kilku rad umożliwiających pomoc chorym. Cieszę się, że miałam okazję ją poznać i bez wątpienia polecam wszystkim chociaż trochę zainteresowanym taką tematyką!

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Insignis

Patrycja