Muszę przyznać, że z przyjemnością objęłam patronatem książkę ,,Piękna nie Bestia” i to z kilku powodów! Oczywiście najważniejsza była fabuła, ale też chciałam poznać twórczość autorki, o której słyszałam już bardzo wiele. Dodatkowo urzekła mnie ruda piękność na okładce – wyjątkowo podoba mi się ten kolor włosów, ale sama nigdy nie potrafiłam uzyskać odpowiedniego dla mnie odcienia. Już mogę zdradzić, że nie zawiodłam się treścią, a czytanie było dla mnie prawdziwą przyjemnością!
Willow po traumatycznych wydarzeniach, które odebrały jej wszystko, załamała się i wybrała życie na ulicy. Była pewna, że już nigdy nie stanie na nogi, ale niespodziewane spotkanie z pewną kobietą odmienia jej los. Colton poświęca się pracy i córce, którą samotnie wychowuje. Nie planuje żadnych poważnych relacji, ale poznaje wyjątkową osobę – skrzywdzoną i poranioną, zupełnie jak on. Czy Willow i Coltonowi uda się poukładać swoje sprawy i otworzyć serce na szczęście i miłość?
Z pewnością zaciekawił mnie obraz bezdomności w tej powieści. Autorka przedstawiła historię Willow, która bez wątpienia odbiłaby się na każdym człowieku. Główna bohaterka zatraciła się w swoim smutku zamiast walczyć, jednak bieżące wydarzenia pokazały, że ma w sobie siłę i chęć wyjścia na prostą. To bardzo piękny obraz, przypominający czytelnikowi, że z bezdomnością można walczyć, ale bardzo często potrzeba ofiarować komuś wsparcie w tym procesie.